Pages

2012, മാർച്ച് 24, ശനിയാഴ്‌ച

ഓടോമാട്ടിക് ഡിലീറ്റ് ചെയ്യാം സ്പാം മെയിലുകള്‍

ഹേ......ഇവിടെ ഉണ്ട്....ചുമ്മാ ,..വിളിച്ചതാ വന്നതല്ലേ ഒന്ന് നോക്കീട്ടു പോ...
.
സ്പാം മെയിലുകള്‍ എന്നൂ കേട്ടിട്ടുണ്ട് എന്നല്ലാതെ ഒരു വിധം ആര്‍ക്കും അറിയില്ല..അത് എന്താണെന്ന്...എന്താണ് സ്പാം മെയിലുകള്‍...ആരെങ്കിലും ആലോചിച്ചു നോക്കിയിട്ടുണ്ടോ...അറിയുന്നവര്‍ ഉണ്ടാകാം...പക്ഷെ അറിയാത്തവര്‍ ആവും കൂടുതലും...
.
.
നമുക്കറിയില്ലാത്തതൊ, നമുക്കാവശ്യമില്ലാത്തതൊ (Unsolicited Email) ആരെയും പ്രത്യേകിച്ച് അഡ്രസ് ചെയ്യാതെയൊ ലഭിക്കുന്ന ഇമെയിലുകളെയാണ് സ്പാമുകള്‍ എന്നതു കൊണ്ട് അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നത്.. ഇങ്ങനെ ലഭിക്കുന്ന ഇമെയിലുകളില്‍ ഭൂരിഭാഗവും പരസ്യങ്ങളൊ, സേവനങ്ങളൊ,അതുമല്ലെങ്കില്‍ നിയമവിരുദ്ധമായ പ്രവര്‍ത്തികള്‍ക്ക് പ്രേരിപ്പിച്ചു കൊണ്ടുള്ളതൊ ആയിരിക്കും.. അത് കൊണ്ട് എപ്പോയും ശ്രദ്ദിക്കണം അക്കാര്യം...
.
.
ഇനി നമുക്ക് ഈ സ്പാം മെയിലുകളെ എങ്ങനെ ഓട്ടോമാറ്റിക്ക് ആയി ഡിലീറ്റു ചെയ്തികൊണ്ടിരിക്കാം എന്ന് നോക്കാം...
.
.
ആദ്യം ജിമെയില്‍ സെറ്റിംഗ്സ് എടുക്കുക...ചിത്രം താഴെ...
.

.

.
.
അതില്‍ ഫില്‍റ്റര്‍ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...ചിത്രം താഴെ..
.

.
.
ശേഷം വരുന്നതില്‍ create new filter എന്നതില്‍ ക്ലിക്കുക...ചിത്രം..
.

.
ഇനി വരുന്ന വിണ്ടോവില്‍ has the words എന്ന് കാണാം അതിന്റെ താഴെ..in:spam ഇങ്ങനെ ടൈപ് ചെയ്യുക...ശേഷം എവിടെയും തൊടാതെ create filter with this search എന്നതില്‍ ക്ലിക്കുക...ചിത്രം താഴെ..
.

.
.
ശേഷം വരുന്ന വിണ്ടോവില്‍ delete it എന്നതിലും also apply filter to 300 matiching conversationsഎന്നതിലും ടിക്ക് ചെയ്ത് create filter ക്ലിക്കുക..ചിത്രം താഴെ...
.

.
.
കഴിഞ്ഞു....കുറച്ചു നിമിഷം കഴിഞ്ഞാല്‍ നിങ്ങളുടെ സ്പാം മെസ്സേജ് പേജ് തുറന്നു വരികയും എല്ലാം ഡിലീറ്റ് ആയിരിക്കുകയും ചെയ്യും...
.

.
.
കൊള്ളാമോ.....അതോ തള്ളാമോ 

2012, മാർച്ച് 23, വെള്ളിയാഴ്‌ച

എന്തേ....അവന്‍ അങ്ങനെ ചെയ്തു?


.
.
അവനെ ഞാന്‍ കണ്ടു.....രണ്ടു ദിവസം മുന്‍പ്...തിരിച്ചറിയാന്‍ പറ്റാത്ത രൂപത്തില്‍ ആയിരുന്നു അവന്‍...ആദ്യം കണ്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് മനസിലായില്ല...പിന്നെ എന്‍റെ കൂട്ടുകാരന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ആണ് ഞാന്‍ അവനെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയത്...ആകെ തെണ്ടി പിള്ളേരെ പോലെ ഒരു വേഷം.....മലയാളി ആണെന്ന് പോലും പറയില്ല..പിന്നെ അല്ലെ എന്‍റെ കൂട്ടുകാരന്‍ ആയിരുന്നു എന്ന് പറയുക...കൂട്ടുകാരന്‍ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ പോര....എന്‍റെ എല്ലാം ആയിരുന്നു അവന്‍...സങ്കടങ്ങള്‍ പറയാനും ഇണങ്ങാനും പിണങ്ങാനും അവന്‍ മാത്രം ആയിരുന്നു എനിക്ക് കൂട്ട്...അവന്‍ മാത്രേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ..അവന്റെ ഉമ്മാക്ക്...അത് കൊണ്ടാവാം ഞാന്‍ അവിടെ പോവുംപോയൊക്കെ ആ ഉമ്മ എനിക്കും സ്നേഹം വിളമ്പി തന്നിരുന്നത്..എന്നെ വലിയ കാര്യമായിരുന്നു അവര്‍ക്ക്...അവനെ പോലെ തന്നെ എന്നേം കണ്ടു...ഇപ്പൊ അവന്‍ ആകെ മാറിയിരിക്കുന്നു...അവന്‍ എന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ ചൂളി...എന്‍റെ മുന്നിലേക്ക്‌ വരാന്‍ ഭയങ്കര വിഷമം പോലെ...എങ്ങനെ ഇല്ലാതിരിക്കും....എന്‍റെ ഇന്നത്തെ ഈ അവസ്ഥക്ക് കാരണം അവനാ..അതറിയണമെങ്കില്‍ കുറച്ചു കാലം പിറകോട്ടു പോണം.....പിറകോട്ടു പോകുവാ ഞാന്‍ കരയരുതേ എന്നാ പ്രാര്‍ഥനയോടെ.......
.
.
.
കുട്ടിക്കാലം മുതല്‍ തുടങ്ങിയ ബന്ടമായിരുന്നു ഞാനും അവനും തമ്മില്‍...എന്തും ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു പോലെ ആയിരുന്നു...ഒരു പഴം കിട്ടിയാല്‍ പകുതി എനിക്ക് പകുതി അവനു...അതായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ശീലം ....എവിടേക്ക് പോയാലും ഒരു വാലായി അവനും ഉണ്ടായിരുന്നു കൂടെ...എന്തിനും ഏതിനും.....നിര്‍വചിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത അത്രയും കൂട്ടുകാരായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍....അവന്‍റെ ഉപ്പ അവന്‍റെ ചെറുപ്പത്തിലെ അവരെ വിട്ടു പോയിരുന്നു...അമ്മാവന്‍മാരുടെ തണലില്‍ ആയിരുന്നു തുടര്‍ ജീവിതം..അത് കൊണ്ട് തന്നെ വലിയ കഷ്ട്ടം ആയിരുന്നു അവന്‍റെ കാര്യം...എനിക്ക് പുതിയ ഷര്‍ട്ട്‌ കിട്ടുമ്പോള്‍ അവനു അപ്പോയും പഴയത് തന്നെ ആയിരുന്നു..എനിക്കതില്‍ ഭയങ്കര സങ്കടം ആയിരുന്നു...എന്നാലും രണ്ടു മൂന്നു തവണ ഉപ്പയോട്‌ സോപ്പിട്ടു അവനും ഞാന്‍ ഷര്‍ട്ട്‌ വാങ്ങി കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്...അല്ലെങ്കില്‍ എന്‍റെ ഷര്‍ട്ട്‌ ഞാന്‍ അവനു ഒരു ദിവസം ധരിക്കാന്‍ കൊടുക്കും...അങ്ങനെ അങ്ങനെ കൂട്ട് കൂടി നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ ആയിരുന്നു എന്‍റെ വിവാഹം...അന്നും അവനു ദുഃഖം ആയിരുന്നു...അവനോടുള്ള സ്നേഹം കുറയുമോ എന്ന്...പക്ഷെ അതുണ്ടായില്ല...ഞങ്ങള്‍ ഒരിക്കലും പിരിഞ്ഞില്ല....പക്ഷെ......
.
.
.
ജീവിതം എവിടെ എങ്കിലും എത്തിക്കുമല്ലോ നമ്മെ...അതാണല്ലോ ജീവിതത്തിന്‍റെ വിക്രതിയും....എന്‍റെ ജീവിതത്തിലും സാമ്പത്തികം വില്ലനായി കയറി വന്നു...ഒരു വിസ ഒപ്പിച്ചു സൌദിയിലേക്ക് വണ്ടി കയറി...അവന്‍ കരയുകയായിരുന്നു...അവനെ ഞാന്‍ സമാധാനിപ്പിച്ചു..
.
"ഡാ...നമുക്ക് കര കയറണ്ടേ...നിനക്കും വേണ്ടേ ഒരു ജീവിതം.."
.
എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു അവനെ സോപ്പിട്ടു..എന്നിട്ടും അവന്‍ കരയുകയായിരുന്നു ....എന്തായാലും ഇവിടെ എത്തി..കുറച്ചു കാലങ്ങള്‍ക്കകം ഒന്ന് പച്ച പിടിച്ചു വരികയായിരുന്നു..എനിക്ക് പരിചയപ്പെട്ട ഒരു സൗദി ഒരു വിസ ഫ്രീ ആയി തന്നു..അത് ഞാന്‍ അവനു അയച്ചു കൊടുത്തു...അവനു ഭയങ്കര സന്തോഷമായിരുന്നു...എന്നെ കാണാമല്ലോ എന്നാ സന്തോഷം...അങ്ങനെ അവനും എത്തി ഇവിടെ...ഇതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ നിന്നിരുന്ന ഷോപ്പ് എന്‍റെ അറബിയുടെ കൂടെ ഞാനും ഒരു ഷെയര്‍ എടുത്തു...ഞാനും അറബിയും കൂടി ആയിരുന്നു അത് നടത്തിയിരുന്നത്...ഇവനെ ഞാന്‍ അവിടത്തെ ജോലിക്കാരനും ആക്കി...നല്ല ശമ്പളവും ഉണ്ടായിരുന്നു അവനു...അങ്ങനെ സന്തോഷമായി കഴിഞ്ഞു പോകവേ...എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് റിയാദ് വരെ വരേണ്ട ആവശ്യം വന്നു...എല്ലാം അവനെ ഏല്‍പ്പിച്ചു ഞാന്‍ റിയാദിലേക്ക് പോന്നു...ഒരു ആഴ്ച കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അറബിയുടെ ഫോണ്‍....എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഷോപ്പില്‍ എത്താന്‍...
.
.
.
ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് തന്നെ റിയാദില്‍ നിന്നും വണ്ടി കയറി ...ജിദ്ദയില്‍ എത്തി..കാരണം കൂട്ടുകാരനെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നും ഇല്ല..അറബി എന്നെ കാത്തിരിക്കുവാരുന്നു..അറബി പറഞ്ഞത് കേട്ട് എന്‍റെ കണ്ണില്‍ ഇരുട്ട് കയറി..ഞാന്‍ തളര്‍ന്നിരുന്നു പോയി...എന്‍റെ ഉറ്റ കൂട്ടുകാരന്‍ ഷോപ്പില്‍ നിന്നും ഏകദേശം രണ്ടര ലക്ഷം രൂപ എടുത്തു മുങ്ങിയിരിക്കുന്നു...എന്‍റെ എല്ലാ ശക്തിയും ഇല്ലാതായിരുന്നു...ഇരുന്ന ഇടതു നിന്നും എണീക്കാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല..ഞാന്‍ അറബിയുടെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി...ഇവന്‍ എങ്ങാനും നുണ പറയുകയാണോ എന്ന്...അവന്‍റെ റൂമില്‍ ഉള്ള ആളെ ഞാന്‍ വിളിച്ചു നോക്കി...എല്ലാം സത്യമായിരുന്നു..
.
.
.
ആ സംഭവത്തോട് കൂടി അറബിക്ക് എന്നെയും വിശ്വാസം ഇല്ലാതായി...അവന്‍ എന്നെ ഒഴിവാക്കി ..ഒന്നും തരാതെ...എന്‍റെ എല്ലാ സമ്പാദ്യവും നഷ്ട്ടപ്പെടുകയായിരുന്നു....എന്‍റെ സര്‍വവും തകര്‍ന്നു പോയത് കൊണ്ട് അറബിയോട് വഴാക്കിടാനോന്നും എന്നെ കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞില്ല...അല്ലെങ്കില്‍ എന്ത് വഴാക്കിടാന്‍..എന്നും ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നവന്‍ എല്ലാം തകര്‍ത്തു കളഞ്ഞു അതിലും വലുതാണോ ഇത്...എല്ലാം കൊണ്ട് പോട്ടെ,,,,അവനെ കേസില്‍ കുടുക്കണം എന്നൊക്കെ എന്‍റെ കൂട്ടുകാര്‍ പറഞ്ഞു ..പക്ഷെ എന്നെ കൊണ്ട് അതിനു ആകുമായിരുന്നില്ല..അത്രക്കും പ്രിയപ്പെട്ടവന്‍ ആയിരുന്നു എനിക്ക് അവന്‍...അവന്‍റെ ഉമ്മ എന്നെ വിളിച്ചു കരഞ്ഞു,....
.
"ഡാ..മോനെ...അവനെ ശപിക്കല്ലേ ,...നിന്‍റെ കൂട്ടുകാരന്‍ അല്ലെ എന്ന്.."
.
ആ കണ്ണീരിനു മുന്‍പില്‍ ഞാന്‍ എല്ലാം മറന്നു..അവന്‍ അത് കൊണ്ട് രക്ഷപ്പെടുകയാണെങ്കില്‍ രക്ഷപ്പെടട്ടെ എന്നും വിചാരിച്ചു...പക്ഷെ അവനോടു ഞാന്‍ പൊറുത്തെങ്കിലും ദൈവം പൊറുത്തില്ല ...അവന്‍റെ വിസ എന്തൊക്കെയോ താറുമാറായി...നാട്ടില്‍ പോലും പോകാന്‍ കഴിയാതെ കഷ്ട്ടപ്പെടുകയായിരുന്നു..അവന്‍..ആ നിലയില്‍ ആണ് ഞാന്‍ അവനെ രണ്ടു ദിവസം മുന്‍പ് കാണുന്നത്....ഞാന്‍ അവനെ എന്‍റെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു..അവനു വരാന്‍ മടി ആയിരുന്നു...എന്‍റെ മനസു വേദനിച്ചു ..അവന്‍റെ അവസ്ഥ കണ്ടു....അവന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ എന്നോടുള്ള പശ്താപം ഉണ്ടായിരുന്നു...പക്ഷെ അത് അവനു എന്നോട് തുറന്നു പറയാന്‍ മടി....ഞാന്‍ ഏതായാലും അവനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു...അവനു നാട്ടിലേക്ക് പോവാനുള്ള കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം ചെയ്തു കൊടുത്തു...ഇപ്പോയും ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുവാണ്..അവന്‍ എത്രയും പെട്ടെന്ന് നാട്ടില്‍ എത്തട്ടെ എന്ന് പ്രര്തിക്കുവാ ഞാന്‍ ..
.
.
സത്യായിട്ടും ഞാന്‍ അവനെ പ്രാകിയിട്ടില്ല...സത്യം ...എന്നെ കൊണ്ട് അതിനു കഴിയില്ല....എന്നാലും എന്തെ ഈ മനുഷ്യന്മാര്‍ക്ക് ഇങ്ങനെ മാറാന്‍ കഴിയുന്നു......എനിക്കതിന്‍റെ ഉത്തരം ഇന്നേവരെ കിട്ടിയിട്ടില്ല....സ്നേഹ ശൂന്യത തന്നെ...അല്ലാതെ എന്ത്....ഇനി എവിടന്നു പഠിക്കും ഇതൊക്കെ....
.
.
.......................................സ്നേഹം അത് നിറഞ്ഞാടട്ടെ മനുഷ്യ മനസുകളില്‍ ...............................................

2012, മാർച്ച് 1, വ്യാഴാഴ്‌ച

ഒരു ജീവന്‍റെ വില 5000 !!!

പടിക്കുവാണേല്‍ നമ്മുടെ കേരള സര്‍ക്കാരിനെ കണ്ടു പഠിക്കണം ....
ഒരു ജീവന് നമ്മുടെ കേരള സര്‍ക്കാര്‍ ഇട്ട വില എത്രയന്നോ ...വെറും 5000 ഉലുവ...
ഉലുവ വാങ്ങാന്‍ തികയുമോ...ഇത്....എന്തുവാ സര്‍ക്കാരെ ഇത് ...ഒരു പത്ര വാര്തെങ്കിലും പറഞ്ഞൂടായിരുന്നോ...സര്‍ക്കാരെ....

.
.
.
ഇന്ന് രാവിലെ കൊല്ലം നീണ്ടകരയില്‍ നിന്ന് മത്സ്യബന്ധനത്തിന് പോയ ബോട്ട് കപ്പലിടിച്ചു തകര്‍ന്ന് രണ്ടു പേര്‍ മരിച്ചു. മൂന്നു പേരെ പേരെ കാണാതായി. കോവില്‍ത്തോട്ടം സ്വദേശി ജസ്റ്റിന്‍, പുത്തന്‍തുറ സ്വദേശി സേവ്യര്‍ എന്നിവരാണ് മരിച്ചത്. ഡോണ്‍1 എന്ന ബോട്ടാണ് അപകടത്തില്‍പ്പെട്ടത്. പുലര്‍ച്ചെ മൂന്നു മണിയോടെ ചേര്‍ത്തല മനക്കോടം ഭാഗത്താണ് അപകടം ഉണ്ടായത്. ഏഴുപേര്‍ ബോട്ടിലുണ്ടായിരുന്നു. അപകടത്തില്‍ ബോട്ട് പൂര്‍ണ്ണമായും തകര്‍ന്ന് മുങ്ങി.
.
.
ഇതില്‍ മരിച്ച ജസ്റ്റിന്‍ കുറച്ചു ദിവസം മുന്‍പ്‌ ഇറ്റാലിയന്‍ കപ്പല്‍ വെടിവെപ്പിനെ കുറിച്ച് പോലീസിനു ഇന്ഫോം ചെയ്ത വ്യക്തി കൂടി ആണ് എന്ന് ഓര്‍ക്കണം......
.
.
മരിച്ചവരുടെ ബന്ടുക്കള്‍ക്ക് 5000 രൂപയും പരുക്കേറ്റവര്‍ക്ക് 2000 രൂപയും നമ്മുടെ സര്‍ക്കാര്‍ കനിഞ്ഞു നല്‍കിയത്രെ.......ഹാവൂ....ഭാഗ്യം....ആ കുടുംബങ്ങള്‍ രക്ഷപ്പെട്ടല്ലോ...ജീവിത കാലം മുഴുവന്‍ അല്ലലറിയാതെ ജീവിക്കാലോ....വെറുതെ അല്ല ഇറ്റലിക്കാര്‍ വെടി വെച്ചത്.........ഇങ്ങനെ കടലില്‍ പോയി എന്തിനാ കഷ്ട്ടപ്പെടുന്നത് ....കേരള സര്‍ക്കാര്‍ ഇല്ലേ ഇവിടെ.......
.
.
ഞാന്‍ ഒന്ന് ചോദിക്കട്ടെ .....മന്ത്രിമാര്‍ അവരുടെ മക്കള്‍ക്ക്‌ കൊടുക്കുന്ന പോക്കെറ്റ്‌ മണി പോരാരുന്നോ ആ സാടുക്കള്‍ക്ക് കൊടുക്കാന്‍.....
.
.
എന്തെ നമ്മുടെ കേരളം ഇങ്ങനെ .......എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഒരു സര്‍ക്കാര്‍.....ഹും..

'വീട്ടിലെ അല്ലെങ്കില്‍ ഓഫീസിലെ കള്ളനെ പിടിക്കാം

....കൂട്ടുകാരെ.....വന്ദനം.....കുറെ കാലമായി അല്ലെ കണ്ടിട്ട്...ഉം....എനിക്കറിയാം ചിലരൊക്കെ എന്നെ മറന്നു പോയിരിക്കുന്നു.....നോട്ടം കണ്ടാലറിയാം....ഹു ഹു ...
.
.
.
അപ്പൊ നമുക്ക്‌ കഥയിലേക്ക് ഛെ...ടിപ്പിലേക്ക് വരാം...എന്‍റെ റൂമില്‍ എന്നും കള്ളന്‍ കേറുന്നു....എത്ര ആയിട്ടും ആളെ പിടികിട്ടുന്നില്ല...ഇനി എന്ത് ചെയ്യും...എനിക്കാണേല്‍ അവനെ പിടിക്കുകയും വേണം ....കുത്തിയിരുന്നാലോജിച്ചപ്പോ നമ്മട ഗൂഗിള്‍ അമ്മാവന്‍ ഒരു ഉപായം പറഞ്ഞു തന്നു....
....
.
എനിക്ക് ദേ ഈ സൈറ്റ്‌ തന്നിട്ട് അമ്മാവന്‍ പറയാ...അതില്‍ ഒന്ന് സൈന്‍ അപ്പ്‌ ചെയ്യാന്‍ ഫ്രീ ആണത്രേ ...ഗൂഗിള്‍ അമ്മാവന്‍ പറഞ്ഞതല്ലേ പറ്റിക്കില്ലായിരിക്കും...ഞാന്‍ അങ്ങ് കണ്ണും ചിമ്മി സൈന്‍ അപ്പ്‌ ചെയ്തു...
.
.

.
.
അപ്പൊ ദേ താഴെ കാണുന്ന പോലെ ഒരു വിന്‍ഡോ തുറന്നു വന്നു ..അതില്‍ നമുക്ക്‌ റെക്കോര്‍ഡ്‌ വെബ്കാം എന്നതില്‍ ക്ലിക്കാം..
.
.

.
രണ്ടു തരത്തിലുള്ള ക്യാമറകള്‍ ഉപയോഗിച്ച് നമുക്ക്‌ ഇത് ചെയ്യാം..ഒന്ന് സാദാരണയായി നാം ഉപയോഗിക്കുന്ന വെബ്കാം...രണ്ട് ചിത്രങ്ങളും വീഡിയോയും മറ്റൊരു സെര്‍വറിലേക്ക് അപ്ലോഡ്‌ ചെയ്യാന്‍ പ്രാപ്തിയുള്ള ഐ പി ക്യാമറകള്‍....
.
.
ഞാന്‍ ഇവിടെ വെബ്കാം ഉപയോഗിച്ചാണ് ചെയ്തു നോക്കുന്നത്....
നേരത്തെ വെബ്കാം എന്നതില്‍ ക്ലിക്കിയപ്പോ താഴെ കാണുന്നപോലെ വന്നില്ലേ ..അതില്‍ allow എന്നതില്‍ ക്ലിക്കുക....

.

.
.
ഇപ്പോള്‍ നിങ്ങളുടെ കാമറ സജ്ജമായി ..അതിന്‍റെ പ്രവര്‍ത്തനം ആരംഭിച്ചു...
.
.ഇനി ക്യാമറ നിങ്ങള്‍ക്കിഷ്ട്ടമുള്ള പൊസിഷനില്‍ സെറ്റ് ചെയ്തു മോനിട്ടെര്‍ ഓഫാക്കി ചെയ്തു വെക്കൂ...കള്ളനെ പിടിക്കണ്ടേ ..
.
.
ഇതിന്‍റെ ഒന്നാമത്തെ പ്രത്യകത എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഇത് തികച്ചും ഫ്രീ ആണെന്ന് തന്നെ..പിന്നെ ഈ ചിത്രങ്ങള്‍ ഇന്റര്‍നെറ്റ്‌ കണക്ഷൻ ഉള്ള എവിടെ ഇരുന്നും നമുക്ക് വീക്ഷിക്കാം എന്നുള്ളതാണ്..ഇതേ സൈറ്റിൽ വന്ന് നേരത്തെ രജിസ്റ്റർ ചെയ്ത ഉപയോക്തനാമവും രഹസ്യ വാക്കും നൽകി ലോഗിൻ ചെയ്യുക, watch & record എന്ന വിഭാഗത്തിലേക്ക് പോവുക. അതുവരെ റെക്കോർഡ് ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ള എല്ലാ ചിത്രങ്ങളും ഇവിടെ കാണാവുന്നതാണ്.
.
.
ഞാന്‍ പിടിച്ച കള്ളനെ കാണണ്ടേ......
.
.

.
.
ഇതാരണാവോ....ഇപ്പോയും പിടികിട്ടിയിട്ടില്ല....
.

.
ശ്രദ്ദിക്കുക....ഇത് കൊണ്ട് നിങ്ങള്‍ ആരുടേയും രഹസ്യങ്ങള്‍ ചോര്‍ത്തിയാല്‍ ഞാന്‍ ഉത്തരവാദി അല്ല എന്ന് ഇതിനാല്‍ അറിയിക്കുന്നു....വേല മനസിലിരിക്കട്ടെ....ഒരു പണി കിട്ടിയതാ.....

2012, ഫെബ്രുവരി 20, തിങ്കളാഴ്‌ച

മീര്‍ !!!.......നീ നല്ലവനാണ്.....

.
.
ഓര്‍മ്മകള്‍ മരിക്കുന്നില്ല വാസ്തവം തന്നെയാണ് ഈ വാക്കുകള്‍....അതറിഞ്ഞു ഞാന്‍ എന്‍റെ ഡിയര്‍ ഫ്രണ്ടില്‍ നിന്നും ആ സത്യം....അവനിലൂടെ ഞാന്‍ ഒന്ന് നടന്നു പോയി...അല്ല ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരും നടന്നു ഇന്നത്തെ രാത്രിയിലൂടെ...ഈ രാത്രി അവന്‍ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ചത്‌ ഈ വേദനയാണ്.....അവന്‍റെ ഓര്‍മകളിലൂടെ....ബീച്ചിലൂടെ നടന്നപ്പോള്‍ ഒരു പക്ഷെ അവന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ അവനെ തഴുകിയതാവം...അല്ലെങ്കിലും ഈ ബീച്ചുകള്‍ അങ്ങനെയാണ്...നല്ല സുന്ദര മുഹൂര്‍ത്തങ്ങളും ദുഃഖത്തിന്‍റെ പേടിപ്പെടുത്തുന്ന ഭയനകതകളും നമ്മുടെ ഓര്‍മകളില്‍ കൊണ്ട് വരാറുണ്ട് ഈ ബീച്ചുകള്‍...അവനെ ഞാന്‍ കണ്ടെത്തുന്നത് ഈ സുഹൃത്തു കോമില്‍ നിന്നാണ് ...നല്ലൊരു കൂട്ടുകാരന്‍...പലപ്പോയും ഞങ്ങള്‍ കണ്ടുമുട്ടി..ജീവിതത്തിന്‍റെ പല ആപല്‍ക്കര ഘട്ടങ്ങളിലും അവന്‍ എന്‍റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു...കാണാതെ തമ്മില്‍ കണ്ടു സംസാരിക്കാതെ...അവന്‍ എന്‍റെ പിന്നാലെ ഉണ്ടായിരുന്നു...ഒരു തോഴനായി .....
.
.
അതുകൊണ്ട് തന്നെയാവാം ആദ്യമായി കണ്ടുമുട്ടിയ സമയം ഞാന്‍ ഒന്ന് അന്തിച്ചു പോയത്‌...എന്‍റെ വാക്കുകള്‍ എന്നില്‍ നിന്ന് പുറത്തേക്കു വന്നതേയില്ല..ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ച്‌ അവന്‍ എന്‍റെ കൈയില്‍ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയി...ഞാന്‍ അപ്പോയും അവനെ സാകൂതം നോക്കി കാണുകയായിരുന്നു..എന്‍റെ പ്രിയ കൂട്ടുകാരനെ....നിങ്ങളാരും ഒരു പക്ഷെ അവനെ അറിയാന്‍ സാദ്ദ്യത ഇല്ല..കാരണം അവന്‍ അങ്ങനെ ആണ്...സ്നേഹിക്കപ്പെടുന്നവന്‍ അറിയാതെ സ്നേഹിക്കുന്നവന്‍..ആ കണ്ണുകളില്‍ കൊടുക്കുന്ന സ്നേഹം തിരിച്ചു കിട്ടണമെന്ന സ്വാര്‍ഥത ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..ഒരിക്കലും....അവന്‍റെ വാക്കുകളിലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ....ഈ സ്വാര്‍ഥത... കുറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ പരിചയമുള്ളവനെ പോലെ അവന്‍ എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.....ഞാന്‍ അവനെ ഒന്ന് കൂടി തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു....അവന്‍റെ സ്നേഹം...അതെന്നെ വല്ലാതെ വീര്‍പ്പുമുട്ടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു .....അവന്‍റെ ഉള്ളറിയാന്‍ കുറെ ചികഞ്ഞു ഞാന്‍....അതില്‍ നിന്നും കിട്ടിയ ഒരു വേദന ഞാന്‍ നിങ്ങളോട് കൂടി പങ്കു വെക്കുകയാണ്...അവന്‍റെ സമ്മതത്തിനു കാത്തുനില്‍ക്കാതെ......അവന്‍റെ പേര് ഞാന്‍ ഇവിടെ മീര്‍ എന്ന് മാത്രം പ്രയോഗിക്കട്ടെ...
.
.
സ്നേഹം സ്നേഹിച്ചു തന്നെ കൊടുത്തു തീര്‍ക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടം മനുഷ്യവാസികളുള്ള ‌പ്രകൃതി രമണീയമായ പാലക്കാട് പട്ടണം...1999-2002 കാലഘട്ടത്തില്‍ ജീവിത വഴി തേടി മീര്‍ വണ്ടി ഇറങ്ങി...കയ്യിലുള്ള സ്വയം തൊഴില്‍ മുന്നില്‍ വെച്ച് ഒരു ഷോപും തുറന്നു ജോലി ആരംഭിച്ചു ...നല്ല തരക്കേടില്ലാതെ ബിസിനെസ്സ്‌ തുടര്‍ന്ന് പോകുന്ന കാലം...ഷോപ്പില്‍ നിന്നും താമസസ്ഥലത്തേക്ക് കുറച്ചു നടക്കണം....കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു പോകവേ ഒരു ദിവസം...റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു പോകവേ മീര്‍ അത് കണ്ടു...ഒരു വീടിന്‍റെ സിറ്റൗട്ടില്‍ ഒരു കൊച്ചു സുന്ദരി...നല്ല തരക്കേടില്ലാത്ത ഒരു മിടുക്കി..തന്നെത്തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു...മീര്‍ അന്നത്ര കാര്യമാക്കിയില്ല അത് ...അവന്‍ നടന്നു നീങ്ങി...
.
.
പിറ്റേ ദിവസവും ഇത് തന്നെ സംഭവിച്ചു ....അവള്‍ മീറിനെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു...മീറിന്‍റെ ഉള്ളില്‍ ആയിരമല്ല പതിനായിരം ലഡുകള്‍ ഒരുമിച്ചു പൊട്ടി....തന്‍റെ സൌന്ദര്യത്തില്‍ അത്രയ്ക്ക് വിശ്വാസം ഉള്ളത് കൊണ്ടാവാം അത്...ഹു ഹു ....(ഇതാവന്‍ അറിയരുതേ) ...പിന്നെ ഇത് പതിവായി..മീര്‍ വരുന്ന സമയം അവള്‍ അവിടെ തന്നെ വന്നിരിക്കും..മീര്‍ എന്തെങ്കിലും ഗോഷ്ടികള്‍ കാണിക്കും..അത് അവള്‍ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടത്‌ കൊണ്ടാവാം..നീ പോടാ..പോടാ തെണ്ടീ ...എന്നുള്ള പ്രേമത്തിന്‍റെ ആദ്യ ഭാഗങ്ങള്‍ ഉരുവിടാരുണ്ടായിരുന്നു....അങ്ങനെ അങ്ങനെ ഈ പ്രണയം തളിര്‍ക്കുന്നതിന്‍റെ ആദ്യ ഭാഗങ്ങള്‍ നടന്നു കൊണ്ടിരുന്നു...
.
.
അന്ന് മീര്‍ എന്തോ അത്യാവശ്യത്തിനു കുറച്ചു നേരത്തെ റൂമിലേക്ക്‌ പോവേണ്ടി വന്നു..അവളെ നോക്കിയപ്പോള്‍ സിറ്റൗട്ടില്‍ കണ്ടില്ല...അവള്‍ ഉള്ളിലായിരിക്കും എന്ന് വിചാരിച്ചു തിരിച്ചു നടക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ പെട്ടെന്ന് ഒരു പാദസര കിലുക്കം..ആ കിലുക്കത്തിന്‍റെ ഉറവിടം തേടിയ മീര്‍ ആകെ തളര്‍ന്നു പോയി...അത് അവളുടെ കാലുകളായിരുന്നു...ഒരു കാലിനു പണ്ടെങ്ങോ പറ്റിയ ഒരു ആക്സിഡെന്‍‌ന്റ് ശേഷി ഇല്ലാതാക്കിയിരുന്നു..
.
.
മീര്‍ തന്‍റെ അവസ്ഥ കണ്ടു എന്നത് കൊണ്ടാവാം പിന്നെ അവള്‍ മീറിന്‍റെ അടുത്തേക്ക് വന്നതെ ഇല്ല...സഹതാപ നോട്ടം ഒരു പക്ഷെ അവള്‍ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നില്ലായിരിക്കാം..മീറിനു ആകെ സങ്കടമായി...എന്ത് ചെയ്യാം ആ വീട്ടിലേക്കു കയറാനുള്ള ധൈര്യം അവനിലായിരുന്നു...അങ്ങനെ കുറെ നാളുകള്‍ കഴിഞ്ഞു പോയി ..പക്ഷേ ഇവരുടെ ക്രിയവിക്രയങ്ങള്‍ എന്നും കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്ന ഒരാളുണ്ടായിരുന്നു....അവളുടെ വീട്ടിനടുത്തുള്ള ഒരു കൊച്ചു വീട്ടിലെ ഒരു സുന്ദരിക്കുട്ടി...ഇവിടെ നിന്നാണ് നമ്മുടെ കഥ ആരംഭിക്കുന്നത്..
.
.
സുകന്യ ...അതായിരുന്നു ആ സുന്ദരിയുടെ പേര്...പേര് പോലതന്നെ തികഞ്ഞ ശാലീനത ഉള്ള ഒരു പെണ്‍കുട്ടി...വീട്ടില്‍ രോഗം വിട്ടുമാറാത്ത ഒരച്ഛന്‍....അങ്കലവാടി ടീച്ചറായ അമ്മ....ഇതായിരുന്നു സുകന്യയുടെ കുടുമ്പം ...അടുത്ത ബന്ധുക്കള്‍ ഒന്നും അവരെ തിരിഞ്ഞു നോക്കരില്ലയിരുന്നു...കാരണം അവളുടെ അച്ഛന്‍റെ രോഗം തന്നെ....ഒരു ദിവസത്തെ ചിലവിനു തന്നെ നല്ല ഒരു സംഖ്യ ചിലവുണ്ടായിരുന്നു അവര്‍ക്ക്....അമ്മയുടെ വരുമാനം അല്ലാതെ ഒരു വരുമാനവും അവര്‍ക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല... മീര്‍ അവളെയും കാണാറുണ്ടായിരുന്നു...അവരുടെ വീട്ടില്‍ വെള്ളമില്ലാത്തതിനാല്‍ മീറിന്‍റെ ഷോപ്പിനു മുന്‍പിലുള്ള മുനിസിപ്പാലിറ്റി വാട്ടര്‍ ടാപ്പില്‍ നിന്നും വെള്ളം കൊണ്ട് പോവാന്‍ അവള്‍ വരാറുണ്ടായിരുന്നു...മീര്‍ ...അവളോട് മറ്റേ വീട്ടിലെ പെണ്‍കുട്ടിയെ കുറിച്ച് ആരാഞ്ഞു,..അവള്‍ക്കെന്താ പറ്റിയേ..എന്നുള്ള മീറിന്‍റെ ചോദ്യത്തിന് മുന്‍പില്‍ അവള്‍ ഒന്ന് തേങ്ങിയോ....അറിയില്ല...
.
.
അത്രക്കും ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു അവള്‍ക്കു അവളെ....ചെറുപ്പത്തില്‍ ഒരു അപകടം പറ്റിയതാ ..അതിനു ശേഷം ഒരു കാലിനു ശേഷി ഇല്ല....അതാ..സുകന്യയുടെ മറുപടി കേട്ട് മീറിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു...അത് കണ്ട സുകന്യക്കും ആകെ സങ്കടമായി ...പിന്നെ ഈ കൂടിക്കാഴ്ച പതിവായി...മീറിന്‍റെ ഷോപ്പിനു ബാക്കില്‍ കൂടി നോക്കിയാല്‍ സുകന്യയുടെ വീടിന്‍റെ ബാക്ക് ഭാഗം കാണാം ...അവിടെ അവര്‍ എന്നും കൊച്ചു വര്‍ത്തമാനങ്ങള്‍ പറഞ്ഞിരിക്കും...അങ്ങനെ അറിയാതെ അവര്‍ അടുക്കുകയായിരുന്നു...
.
.
അവള്‍ നിറയെ പ്രതീക്ഷകള്‍ കൊയ്തു....അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ അവളെന്നും മീരിനോട് പറയാറുണ്ടായിരുന്നു...പഠിച്ചു എനിക്ക് അമ്മയുടെ ആഗ്രഹം പോലെ നല്ലൊരു നിലയിലെത്തണം...ആ സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെ അവള്‍ മീറിലൂടെ കണ്ടു..അവനും അവളെ പ്രോല്‍സാഹിപ്പിച്ചു......സുകന്യയുടെ അമ്മയ്ക്കും മീറിനെ വലിയ കാര്യമായിരുന്നു...സുകന്യ മീറിന്‍റെ ഉമ്മയോടും സംസാരിക്കാരുണ്ടായിരുന്നു...അങ്ങനെ വളരെ സന്തോഷത്തോടെ കഴിഞ്ഞു വരവേ...
.
.
മീറിനു തന്‍റെ ബിസിനെസ്സ്‌ വ്യാപിപ്പിക്കുന്നതിന്‍റെ ഭാഗമായി കുറച്ചു ദിവസം അവിടെ നിന്ന് മാറി നില്‍ക്കേണ്ടി വന്നു...തൃശ്ശൂരിലേക്ക്.....അവിടെ പുതിയ ഒരു ഷോപ്പ്‌ തുടങ്ങാനായിരുന്നു അത്...എന്നാലും അവര്‍ ബന്ടപ്പെടാരുണ്ടായിരുന്നു...ഫോണിലൂടെ...അങ്ങനെ ദിവസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു പോകവേ..ഒരു ദിവസം തീകാറ്റ്‌ പോലെ ആ വാര്‍ത്ത മീറിന്‍റെ ചെവിയിലെത്തി...സുകന്യക്കും അമ്മക്കും ബസില്‍ കയറുന്നതിനിടെ എന്തോ അപകടം പറ്റിയെന്നും അവരെ തൃശ്ശൂര്‍ മെഡിക്കല്‍ കോളേജിലെക്ക് കൊണ്ട് വരുന്നുണ്ടെന്നും ആയിരുന്നു ആ വാര്‍ത്ത‍ ....!!

.
.
മീര്‍ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ എത്തി...ഒന്നാകെ തിരഞ്ഞു നടന്നു ..കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മീര്‍ സുകന്യയുടെ അമ്മയെ കണ്ടു.....മീറിനെ കണ്ടപാടെ ആ അമ്മ നിയന്ത്രണം വിട്ടു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു...”ഡാ...എന്റെ മോള്‍....” ..മുഴുവനായി പറയാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല അവര്‍ക്ക്,....മീര്‍ ഡോക്ടറെ കണ്ടു വിവരങ്ങള്‍ ആരാഞ്ഞു....എല്ലാം കേട്ടപ്പോള്‍ മീറിന്‍റെ ചലനം അറ്റു പോയിരുന്നു...അവള്‍ക്കു ഇനി നടക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്ന്....വിധിയുടെ വിളയാട്ടം വീണ്ടും മീറിനെ കടിച്ചു കീരിതുടങ്ങിയിരുന്നു ....അവന്‍ അവിടെ നിന്ന് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു...അവളും അമ്മയും കൂടെ ബസില്‍ കയറാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ വേറെ ഒരു ബസ്‌ പുറകില്‍ വന്നപ്പോള്‍ ബസ്‌ മുന്നോട്ടെടുതടായിരുന്നു....പക്ഷെ സുകന്യയുടെ ഒരു കാല്‍ പുറത്തും മറ്റേ കാല്‍ ഉള്ളിലുമായിപോയ്.....അവള്‍ ബസില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്കു തെറിച്ചു വീണു...ഒരു കാലിലൂടെ ബസിന്‍റെ പിന്‍ചക്രം കയറി ഇറങ്ങി....
.
.
വിധിയുടെ വിളയാട്ടതിനു മുന്‍പില്‍ പകച്ചു നിന്നു മീര്‍ കുറെ ദിവസങ്ങള്‍...അടുത്ത ബന്ധുക്കള്‍ ആരും തിരിഞ്ഞു നോക്കതതിനാല്‍ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അവര്‍ക്ക്...അച്ഛന്‍ ആണെങ്കില്‍ അവിടെ സുഗമില്ലാതെ കിടപ്പും...അങ്ങേര്‍ക്കു മരുന്ന് എടുത്തു കൊടുക്കാന്‍ ആരുമില്ല...അമ്മക്ക് അങ്ങോട്ട്‌പോകേണ്ടി വന്നു എല്ലാ ദിവസവും...അധികനേരവും സുകന്യക്ക് മീര്‍ തന്നെ കൂട്ടിരുന്നു...പക്ഷെ നല്ലവണ്ണം സംസാരിച്ചിരുന്ന സുകന്യ ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ലാരുന്നു...അവനോടു അത് ഒന്ന് കൂടി മീറിനെ തളര്‍ത്തി...മീര്‍ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു...പലതും...ചിരിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു അവന്‍ പലവട്ടം അവളെ ഉള്ളില്‍ സങ്കടം അണപൊട്ടി ഒഴുകാതെ...
.
.
ഒരിക്കെ അവള്‍ അവനെ വിളിച്ചു അവന്‍ ഓടിയെത്തി...”എന്തുവാ പറയെടാ..”..മീര്‍ ഉത്സാഹത്തോടെ അവളുടെ അടുത്തിരുന്നു...അവന്‍റെ കൈ പിടിച്ചു കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവള്‍ പറയാന്‍ തുടങ്ങി...”മീര്‍.....എന്തെല്ലാം സ്വപ്നങ്ങള്‍ നെയ്തു നമ്മള്‍...അല്ലെ...”അവള്‍ ചിരിച്ചു ...വേദന ചാലിച്ച ചിരി .....എന്നിട്ട് വീണ്ടും പറയാന്‍ തുടങ്ങി...”മീര്‍....നീ എന്നെ എന്തുമാത്രം സ്നേഹിക്കുന്നു...പക്ഷെ നമ്മുടെ സ്നേഹം ദൈവത്തിനു പിടിചിട്ടുണ്ടാവില്ല..അതാവും അല്ലെ....ഇങ്ങനെ.....”അവളുടെ കവിള്തടതിലൂടെ കണ്ണീര്‍ ചാലിട്ടൊഴുകാന്‍ തുടങ്ങി...മീര്‍ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു....”നീ കരയരുത്...അതിനു ഇവിടെ ഒന്നും സംഭാവിചിട്ടില്ലല്ലോ....എന്‍റെ എ സ്നേഹം ഇപ്പോയും നിന്‍റെ കൂടെ ഉണ്ടല്ലോ...”..മീര്‍ വാക്കുകള്‍ മുഴുവനാക്കും മുന്‍പേ അവള്‍ അവന്‍റെ വായ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു...”അതെനിക്കറിയാം...മീര്‍...അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ....,................നീ എന്നെ മറക്കണം ഇവിടെ വെച്ച് തന്നെ...ഇനി എന്നെ ഓര്‍ക്കരുത്....ഈ ഒറ്റക്കാലി നിനക്ക് ഭാരമാവും...അത് കൊണ്ട് നീ എല്ലാം ഇവിടെ വെച്ച് തന്നെ മറക്കണം...”...മനസ്സില്‍ എന്തോ തീരുമാനിച്ചു ഉറച്ചത് പോലെ സുകന്യ പറഞ്ഞു തീര്‍ത്തു....കരയാതെ...മീറിനു ഒന്നും പറയാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല ...മീര്‍ അവളെ നോക്കി...കണ്ണീരിലൂടെ ...പക്ഷെ അവള്‍ അവന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല ....നോക്കിയാല്‍ കരഞ്ഞു പോവും എന്ന് അവള്‍ക്കും അറിയാം.....അതിനെ പറ്റിയൊന്നും ഇനി ഓര്‍ക്കണ്ട എന്നും പറഞ്ഞു മീര്‍ അപ്പൊ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.......ഹോസ്പിറ്റലില്‍ നിന്നും ഡിസ്ചാര്‍ജ് ആയി വീട്ടിലെതിയിട്ടും സുകന്യ മീറിനെ വിളിച്ചില്ല......മനപൂര്‍വ്വം ആയിരുന്നു അത്.

.
.
അത്....പക്ഷെ മീറിനു അത് സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു..അവന്‍ അവളെ തേടി വന്നു പലവട്ടം...പക്ഷെ അപ്പോയെക്കെ അവള്‍ അവനെ വല്ലാതെ അവഗണിച്ചു.....ഉള്ളില്‍ കരഞ്ഞു കൊണ്ട്...പിന്നെ ജീവിതത്തിന്‍റെ കൈപ്പ് രസം മീറിനെ പ്രവാസി ആക്കി മാറ്റി...പോരുമ്പോള്‍ അവളോട്‌ കാത്തിരിക്കണം എന്നും പറഞ്ഞു അവന്‍ വിമാനം കയറി....കുറച്ചു നാളുകള്‍ വിളിയുണ്ടായിരുന്നു....പിന്നെ പതുക്കെ അവള്‍ ഫോണ്‍ എടുക്കതിരുന്നു...മീര്‍ മരുഭൂമിയില്‍ കിടന്നു അവളെഓര്‍ത്ത്‌ ദിവസങ്ങള്‍ തീര്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി...പിന്നെ തീരെ ഫോണ്‍എടുക്കതായി...അതങ്ങനെ നിലച്ചു....മീരും ജീവിതത്തിന്‍റെ ഇരുളരക്കുള്ളില്‍ അലിഞ്ഞു പോയി....
.
.
കുറച്ചു വര്‍ഷത്തെ പ്രവാസം കഴിഞ്ഞു മീര്‍ നാട്ടിലെത്തി ..ആദ്യം തന്നെ തിരഞ്ഞു പോയി അവളെ കണ്ടു പിടിച്ചു സ്വന്തമാക്കാന്‍....പക്ഷെ പാലക്കാട് ആകെ മാറി മരിഞ്ഞിരുന്ന്നു..അവളുടെ വീടിനു സ്ഥലത്ത് വലിയ വലിയ കെട്ടിടങ്ങള്‍..കുറഞ്ഞ കാലം കൊണ്ട് വലിയ മാറ്റങ്ങള്‍...അവളെ എവിടെയും കാണാന്‍ അവനു കഴിഞ്ഞില്ല ...അറിയാവുന്നവരോടൊക്കെ ചോദിച്ചു ..അവര്‍ വീട് മാരിപ്പോയെന്നും അവര്‍ എവിടെ ആണ് ഉള്ളതോന്നും വ്യക്തമായി അറിയില്ലെന്നും അവന്‍ കേട്ട്...കിട്ടിയ കുറെ അഡ്രസില്‍ അവന്‍ കുറെ അലഞ്ഞു...പക്ഷെ നിരാശ ആയിരുന്നു ഫലം....അവന്‍ വിവാഹം പോലും കഴിക്കാതെ വീണ്ടും പ്രവാസത്തിലേക്കു വണ്ടി കയറി...അവളുടെ പഴയ ഓര്‍മകളും കൊണ്ട്...ഇന്നും അവന്‍ അനെഷിക്കുന്നു...അവളെ.....എവിടെയൊക്കെയോ......
.
.
സുകന്യേ......നീ എവിടെ ഇരുന്നെങ്കിലും ഇത് വായിക്കുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ തിരിച്ചറിയുക അവന്‍റെ മനസിനെ......അവന്‍ പാവമായിരുന്നു ...അന്നും,,ഇന്നും,,,എപ്പോയും....
.

.
അനുഭവം പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനിടയില്‍ അവന്‍ എന്നോട് ചോദിച്ചു ...
“അലീ.....ഡാ...ഞാന്‍ എന്ത് തെറ്റാടാ ചെയ്തെ......”
അതിനു എനിക്ക് മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.....ഇടക്കെപ്പോയോ അവന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു....ആദ്യത്തെ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ ശാപമാകുമോ ഇതെന്നു........
ആയിരിക്കില്ല.....കാരണം അവള്‍ അങ്ങനെ ഒരിക്കലും ചെയ്യില്ല ...എന്ന് ഞാന്‍ അവനെ സ്വാന്തനിപ്പിച്ചു....

.
......അടുത്ത വെക്കേഷനില്‍ ഞാനും ഉണ്ടാവും ഡാ നിന്‍റെ സുകന്യേ തിരയാന്‍ ...എന്നും പറഞ്ഞു ...ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.......

2012, ജനുവരി 20, വെള്ളിയാഴ്‌ച

വെറുതെ ആണോ ഭാര്യ

.
.
.
ഭാര്യ ...ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ ഹ്രദയ പകുതി...അങ്ങനെ ആവണം ഒരു നല്ല ഭാര്യ...അങ്ങനെ ആണോ നിങ്ങളുടെ ഭാര്യ...ഇന്ന് ഞാന്‍ ഭാര്യയെ എങ്ങനെ അനുസരിക്കും എന്ന് നാട്ടുകാരെ മുഴുവന്‍ കാണിക്കാനുള്ള തിടുക്കത്തിലാണ് ആധുനിക ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍.....ഒരു നല്ല ഭര്‍ത്താവ് ആകേണ്ടത് ടെലിവിഷന് മുന്‍പിലല്ല...മറിച്ച് വീട്ടിലാണ്...വീട്ടില്‍ കീരിയും പാമ്പും പോലെ അടികൂടുകയും ചെയ്യുന്ന ഇവരാണ് ഈ റിയാലിറ്റി ഷോകളില്‍ ഈ കോമാളിത്തരം അഭിനയിക്കുന്നത്...
.
.
.
ഒരു നല്ല ഭാര്യ എന്നാല്‍ അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു നല്ല ഭര്‍ത്താവ് എന്നാല്‍ പരസ്പരം രഹസ്യങ്ങള്‍ കൈമാറുകയും പരസ്പരം വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നവരാണ്...വിവാഹം കഴിഞ്ഞു ഒരു വര്‍ഷക്കാലം ഭാര്യ അലക്കുന്നയിടത്തും പാത്രം കഴുകിന്നിടത്തും മണത്ത് നടക്കുന്ന വിരുതന്‍ ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍ ഒരു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ എന്തോ ഒരു വൃത്തികെട്ട ജന്തുവിനെ നോക്കുന്നത് പോലെയാണ് ഭാര്യമാരെ കാണാറ്...എന്താണിങ്ങനെ...ഇതില്‍ സ്ത്രീകള്‍ക്കും പങ്കില്ലേ...ഉണ്ട്...ഞാന്‍ ഒരു ഉദാഹരണം പറയാം...രാത്രി അടുക്കളപ്പണി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു കിടപ്പറയില്‍ എത്തുന്നത് പല ഭാര്യമാരും കുളിക്കാതെ ആണ്.....വിയര്‍പ്പു നാറ്റവും അടുക്കള പണിയിലെ നാറ്റവും എല്ലാം കൂടി ഭര്‍ത്താവിനെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കും...
.
.
ഒരു പാര്‍ട്ടിക്കോ ഷോപ്പിങ്ങിനോ ഒരു പുറത്തിറങ്ങുന്നത് എങ്ങനെ ആണെന്ന് നോക്കൂ...നല്ലവണ്ണം ഉടുത്തൊരുങ്ങി വിലകൂടിയ സ്പ്രേ ഒക്കെ അടിച്ചു കൊച്ചു സുന്ദരിയായിട്ടാണ് അവള്‍ പുറത്തു പോവാറ്...അപ്പൊ ചില ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍ക്ക് ഇത് തന്‍റെ ഭാര്യ തന്നെയാണോ എന്നുവരെ സംശയം തോന്നാറുണ്ട്...അതെ സമയം ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ അടുത്ത് ചെല്ലുംപോയോ എല്ലാ അഴുക്കും മാക്സിയില്‍ അല്ലെങ്കില്‍ സാരിയില്‍ തുടച്ചു അങ്ങ് ചെല്ലും ഭര്‍ത്താവിനെ സ്വീകരിക്കാന്‍..അല്ലെ....ആലോചിച്ചു നോക്കിയിട്ടുണ്ടോ?ഇതിന്‍റെ പേരില്‍ എത്ര വിവാഹ മോചനങ്ങള്‍ നടക്കുന്നു....
.
.
. ഇത് പറയുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ എന്‍റെ സ്വന്തം ഭാര്യയെ ഓര്‍ത്തു പോകുകയാണ്....ഓര്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍ കഴിയില്ല...നിങ്ങള്‍ക്ക് അത് പരിഹാസമായിരിക്കാം...പക്ഷെ എനിക്കതിനു കഴിയില്ല ....കാരണം അവളാണ് എന്‍റെ എല്ലാം...ജീവിതത്തിന്‍റെ ഇരുളടഞ്ഞ ഇടവഴിയില്‍ കൈപിടിച്ച് നടത്തിയവള്‍....സ്നേഹം കിട്ടാത്ത ഇടത്ത് നിന്നും സ്നേഹം കോരി തന്നവള്‍.....പക്ഷെ ഈ പ്രവാസം അവള്‍ക്കു ഒന്നും തിരിച്ചു കൊടുക്കാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല...പ്രവാസ ഫോണ്‍ വിളിക്കിടയില്‍ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് എന്ന് വരും എന്ന ചോദ്യങ്ങില്‍ക്കിടയില്‍ ഞാന്‍ ഒരിക്കെ ചോദിച്ചു,,," അല്ലാ. നിനക്ക് എന്താ അവിടെ പ്രശ്നം ,,,,നിനക്കവിടെ ഉപ്പയുണ്ട്,ഉമ്മയുണ്ട്,കളിപ്പിക്കാന്‍ കൊച്ചു മോളുമുണ്ട്...ഞാനോ..എനികിവിടെ ആരാ..ഉള്ളെ..അപ്പൊ നിനക്കല്ലേ എന്നെക്കാള്‍ സുഖം".....ആ ചോദ്യത്തിന് പൊട്ടിക്കരച്ചിലായിരുന്നു മറുപടി....
.
.
.
ആ കരച്ചിലില്‍ കൂടി എല്ലാം അറിയുകയായിരുന്നു ഞാന്‍...എല്ലാം...എന്താണ് ജീവിതമെന്ന്...ആരുണ്ടായിട്ടെന്താ...കെട്ടിയ ഭര്‍ത്താവില്ലാതെ...എന്ന അവളുടെ മറുപടിക്ക് മുന്‍പില്‍ ഒന്നും പറയാനുണ്ടായിരുന്നില്ല...ഇവിടെ ചില പ്രവാസികള്‍ ഭാര്യ ഒന്ന് മിസ്‌കാള്‍ അടിക്കുംപോയെക്കും "ശല്യം വിളിക്കുന്നുണ്ട്.."....എന്ന് പറയുന്ന ഭര്‍ത്താക്കന്മാരെ ഞാന്‍ കുറെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്...പക്ഷെ അവര്‍ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടോ അവരുടെ വേദന...ഭര്‍ത്താവിനെ വഞ്ചിക്കുന്ന ഭാര്യമാരെ കുറിച്ചല്ല ഞാന്‍ ഇവിടെ പറയുന്നത്...
.
.
.
ഞാന്‍ നിറുത്തുകയാ....ഭാര്യയെ ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ എന്തൊക്കെയോ എഴുതി ...എന്തൊക്കെയോ പൊട്ടത്തരങ്ങള്‍ .....ചിലപ്പോ നിങ്ങള്ക്ക് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ല എന്ന് വരാം....പക്ഷെ ഭാര്യമാരെ ദ്രോഹിക്കുന്ന ഭര്‍ത്താക്കന്മാരെ നിങ്ങള്‍ അറിയുക...അവര്‍ക്കും വേദനിക്കുന്ന ഒരു മനസുണ്ടെന്ന്....പുരുഷനേക്കാള്‍ ബുദ്ദി കുറച്ചേ സ്ത്രീക്കുള്ളൂ എന്ന് വിചാരിച്ച് അവരെ അടിമകള്‍ ആക്കരുത്.....