... ഇത് എന്‍റെ ഒരു കൂട്ടുകാരന്‍റെ കഥയാണ്..കൂട്ടുകാരന്‍ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ..........ഒരു രണ്ടു മാസത്തെ പരിചയമേ ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നുല്ലു... എന്നാലും ഒരു.. ..രണ്ടു കൊല്ലം പരിചയം ഉള്ളവനെ പോലെ ആയിരുന്നു..അവന്‍..അവനു ..എന്നെ ഭയങ്കര ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു..എനിക്ക് അവനോടും..അത് കൊണ്ടാവാം..ഇതെന്നെ ഇത്രയ്ക്കു വേദനിപ്പിച്ചത്.....
ഞാന്‍ പ്രവാസം തുടങ്ങിയത്..സൗദി അറേബ്യയിലെ റിയാദില്‍. ചെറുപ്പത്തിലെ പഠിക്കുന്ന ശീലം ഇല്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട്..പ്രീഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞ ഉടനെ...ഞാന്‍ ഇങ്ങു പോന്നു..ആദ്യമൊക്കെ ഭയങ്കര രസമാരുന്നു..പിന്നെ പിന്നെ പ്രവാസം എന്താണെന്ന് ഞാന്‍ അറിയുകയാരുന്നു..ഞാന്‍ വഴി മാറി അല്ലെ..സോറി.
ഞാന്‍ പ്രവാസം തുടങ്ങിയത്..സൗദി അറേബ്യയിലെ റിയാദില്‍. ചെറുപ്പത്തിലെ പഠിക്കുന്ന ശീലം ഇല്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട്..പ്രീഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞ ഉടനെ...ഞാന്‍ ഇങ്ങു പോന്നു..ആദ്യമൊക്കെ ഭയങ്കര രസമാരുന്നു..പിന്നെ പിന്നെ പ്രവാസം എന്താണെന്ന് ഞാന്‍ അറിയുകയാരുന്നു..ഞാന്‍ വഴി മാറി അല്ലെ..സോറി.
അങ്ങനെ എനിക്ക് ഒരു പ്രസ്സില്‍ ഒരു ജോലി കിട്ടി..വലിയ ശമ്പളം ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിലും എനിക്ക് അന്ന് ഒരു വലിയ സംഖ്യ ആയിരുന്നു.. ആ പ്രസ്സില്‍ അന്ന് ഒരു മംഗലാപുരക്കാരന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു..അവന്‍ അവന്‍റെ ഒരു നാട്ടുകാരനെ അവിടെ പണിക്ക് കൊണ്ട് വന്നു..പുതുതായി ഗള്‍ഫില്‍ എത്തിയതാരുന്നു അവന്‍...
അങ്ങനെ എങ്ങനെയൊക്കെയോ അവന്‍ എന്നോട് കൂടുതല്‍ അടുത്തു...അവന്‍റെ സംസാരത്തിലും നോട്ടത്തിലും എല്ലാം എന്തോ ഒരു വശീകരണ ശക്തി ഉണ്ടായിരുന്നു..അതെന്താണെന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പോയും മനസിലായിട്ടില്ല..അവനോട് ഒന്ന് പിണങ്ങാണോ,ദേഷ്യം പിടിക്കാനോ..എനിക്കെന്നല്ല..ആര്‍ക്കും കഴിയാറില്ല..അവന്‍റെ ജീവിതം അവന്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ടാണ് പറയാറുല്ലതെങ്കിലും എനിക്ക് കരയാതിരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല...കാരണം ഒരുമ്മയുടെയും നാല് പെങ്ങമ്മാരുടെയും ആകെ ഉള്ള അത്താണി ആയിരുന്നു അവന്‍..! അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം ഇരുപത്തി രണ്ടാം വയസ്സിലെ തന്നെ പ്രവാസി ആയിതീരേണ്ടി വന്നത്..ഭയങ്കര പുകവലിക്കാരന്‍ ആയിരുന്ന എന്നെ ഒരായ്ച്ച കൊണ്ട് പുകവലിക്കാത്തവന്‍ ആക്കി മാറ്റിയതും അവനാരുന്നു...അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരു ദിവസം ഒരു ദിവസം അവനു ഭയങ്കര പനിയും തല വേദനയും അവനെ അവന്‍റെ നാട്ടുകാരന്‍ അടുത്തുള്ള ഒരു ഹോസ്പിറ്റലില്‍ കൊണ്ട് പോയ്‌..അവിടന്ന് ഒരു ഡോക്ടര്‍ അവനു പനിക്കുള്ള മരുന്ന്‍ കൊടുത്തു വിട്ടു..അതുമായി അവന്‍ പ്രസ്സില്‍ വന്നു,അവന്‍ വന്നയുടനെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു "എന്നാ പറ്റിയെ"..അപ്പോയെക്കും വന്നു അവന്‍റെ മറുപടി.."ഒരു ചെറിയ പനി...അല്ലാതെ മരിക്കാനുള്ള അസുഖം ഒന്നുമല്ല"..എന്തോ ആ പറച്ചില്‍ ദൈവത്തിനു ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടിട്ടു ഉണ്ടാവില്ല..
രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോ അവന്‍റെ കാലുകള്‍ എന്‍റെ ശ്രദ്ദയില്‍ പെട്ടു അവന്‍റെ രണ്ടു കാലും മന്തുള്ളവനെ പോലെ തടിച്ചു വീര്‍ത്തിരിക്കുന്നു.. "ഡാ ..ഷമീരെ..നിന്‍റെ കാലിലേക്ക് നോക്കടാ.."എന്ന് ഞാന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോ ആണ് അവനും അത് കാണുന്നത്..എനിക്ക് ആകെ പേടിയായി..പക്ഷെ അവനു ഒരു കുലുക്കവും ഉണ്ടായില്ല.."ഡാ അത് വല്ല നീരും വന്നു വീര്തതാവും" അവന്‍ എന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ചു..അവനെ പിന്നെയും ഹോസ്പിറ്റലില്‍ കൊണ്ട് പോയ്‌..
അവിടന്ന് ആ ഡോക്ടര്‍ അവനെ എത്രയും പെട്ടെന്ന് നാട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പോവാന്‍ പറഞ്ഞു..എനിക്കാകെ എന്തോ സംഭവിക്കാന്‍ ഇരിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി തുടങ്ങിയിരുന്നു,,.പക്ഷെ അവനു അപ്പോയും ഒരു കുലുക്കവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..അവന്‍ എന്തൊക്കെയോ അറിഞ്ഞത് പോലെ... പോകുമ്പോ അവന്‍ പറഞ്ഞത്..ഇപ്പോയും എന്‍റെ കാതില്‍ മുഴങ്ങുന്നു,,"ഞാന്‍ തിരിച്ചു വരുമ്പോ ഇവിടെ തന്നെ കാണണംട്ടോ"അവന്‍ നാട്ടിലെത്തി അന്ന് തന്നെ കാലിക്കറ്റ്‌ മെഡിക്കല്‍ കോളേജില്‍ അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തു..പിന്നെ രണ്ടു ദിവസം മാത്രം..അവന്‍റെ മുഖത്തെ ആ ചിരി മാഞ്ഞു..അതെ എന്‍റെ ഷമീര്‍(കുട്ടു)എന്നെന്നേക്കുമായി വിട്ടു പിരിഞ്ഞിരുന്നു..!!
എന്തായിരുന്നു കാരണം എന്നത് പിന്നീടാണ് അറിയാന്‍ കയിഞ്ഞത്..
അന്ന് ആ പനിക്ക് ഡോക്ടര്‍ നല്‍കിയ ഗുളികകള്‍ അപകടം പിടിച്ചതായിരുന്നുവത്രേ..അവന്‍റെ രണ്ടു കിട്നിയും കേട്‌ വന്നിരുന്നു..
അവന്‍ അവന്‍റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ എന്നും പറയുമാരുന്നു..
"എന്‍റെ നാല് പെങ്ങന്മാരേയും കെട്ടിച്ചയക്കണം..എന്നിട്ട് ഒരു വീട് വെക്കണം" ഇത് പറയുംപോയും അവന്‍ ചിരിക്കുമായിരുന്നു..
NB : പ്രവാസികളുടെ ശ്രദ്ദക്ക്....ഇവിടുത്തെ ആശുപത്രികളില്‍ എന്തെങ്കിലും അസുഖത്തിന് കാണിക്കുമ്പോള്‍ സൂക്ഷിക്കുക..
അങ്ങനെ എങ്ങനെയൊക്കെയോ അവന്‍ എന്നോട് കൂടുതല്‍ അടുത്തു...അവന്‍റെ സംസാരത്തിലും നോട്ടത്തിലും എല്ലാം എന്തോ ഒരു വശീകരണ ശക്തി ഉണ്ടായിരുന്നു..അതെന്താണെന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പോയും മനസിലായിട്ടില്ല..അവനോട് ഒന്ന് പിണങ്ങാണോ,ദേഷ്യം പിടിക്കാനോ..എനിക്കെന്നല്ല..ആര്‍ക്കും കഴിയാറില്ല..അവന്‍റെ ജീവിതം അവന്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ടാണ് പറയാറുല്ലതെങ്കിലും എനിക്ക് കരയാതിരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല...കാരണം ഒരുമ്മയുടെയും നാല് പെങ്ങമ്മാരുടെയും ആകെ ഉള്ള അത്താണി ആയിരുന്നു അവന്‍..! അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം ഇരുപത്തി രണ്ടാം വയസ്സിലെ തന്നെ പ്രവാസി ആയിതീരേണ്ടി വന്നത്..ഭയങ്കര പുകവലിക്കാരന്‍ ആയിരുന്ന എന്നെ ഒരായ്ച്ച കൊണ്ട് പുകവലിക്കാത്തവന്‍ ആക്കി മാറ്റിയതും അവനാരുന്നു...അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരു ദിവസം ഒരു ദിവസം അവനു ഭയങ്കര പനിയും തല വേദനയും അവനെ അവന്‍റെ നാട്ടുകാരന്‍ അടുത്തുള്ള ഒരു ഹോസ്പിറ്റലില്‍ കൊണ്ട് പോയ്‌..അവിടന്ന് ഒരു ഡോക്ടര്‍ അവനു പനിക്കുള്ള മരുന്ന്‍ കൊടുത്തു വിട്ടു..അതുമായി അവന്‍ പ്രസ്സില്‍ വന്നു,അവന്‍ വന്നയുടനെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു "എന്നാ പറ്റിയെ"..അപ്പോയെക്കും വന്നു അവന്‍റെ മറുപടി.."ഒരു ചെറിയ പനി...അല്ലാതെ മരിക്കാനുള്ള അസുഖം ഒന്നുമല്ല"..എന്തോ ആ പറച്ചില്‍ ദൈവത്തിനു ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടിട്ടു ഉണ്ടാവില്ല..
രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോ അവന്‍റെ കാലുകള്‍ എന്‍റെ ശ്രദ്ദയില്‍ പെട്ടു അവന്‍റെ രണ്ടു കാലും മന്തുള്ളവനെ പോലെ തടിച്ചു വീര്‍ത്തിരിക്കുന്നു.. "ഡാ ..ഷമീരെ..നിന്‍റെ കാലിലേക്ക് നോക്കടാ.."എന്ന് ഞാന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോ ആണ് അവനും അത് കാണുന്നത്..എനിക്ക് ആകെ പേടിയായി..പക്ഷെ അവനു ഒരു കുലുക്കവും ഉണ്ടായില്ല.."ഡാ അത് വല്ല നീരും വന്നു വീര്തതാവും" അവന്‍ എന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ചു..അവനെ പിന്നെയും ഹോസ്പിറ്റലില്‍ കൊണ്ട് പോയ്‌..
അവിടന്ന് ആ ഡോക്ടര്‍ അവനെ എത്രയും പെട്ടെന്ന് നാട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പോവാന്‍ പറഞ്ഞു..എനിക്കാകെ എന്തോ സംഭവിക്കാന്‍ ഇരിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി തുടങ്ങിയിരുന്നു,,.പക്ഷെ അവനു അപ്പോയും ഒരു കുലുക്കവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..അവന്‍ എന്തൊക്കെയോ അറിഞ്ഞത് പോലെ... പോകുമ്പോ അവന്‍ പറഞ്ഞത്..ഇപ്പോയും എന്‍റെ കാതില്‍ മുഴങ്ങുന്നു,,"ഞാന്‍ തിരിച്ചു വരുമ്പോ ഇവിടെ തന്നെ കാണണംട്ടോ"അവന്‍ നാട്ടിലെത്തി അന്ന് തന്നെ കാലിക്കറ്റ്‌ മെഡിക്കല്‍ കോളേജില്‍ അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തു..പിന്നെ രണ്ടു ദിവസം മാത്രം..അവന്‍റെ മുഖത്തെ ആ ചിരി മാഞ്ഞു..അതെ എന്‍റെ ഷമീര്‍(കുട്ടു)എന്നെന്നേക്കുമായി വിട്ടു പിരിഞ്ഞിരുന്നു..!!
എന്തായിരുന്നു കാരണം എന്നത് പിന്നീടാണ് അറിയാന്‍ കയിഞ്ഞത്..
അന്ന് ആ പനിക്ക് ഡോക്ടര്‍ നല്‍കിയ ഗുളികകള്‍ അപകടം പിടിച്ചതായിരുന്നുവത്രേ..അവന്‍റെ രണ്ടു കിട്നിയും കേട്‌ വന്നിരുന്നു..
അവന്‍ അവന്‍റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ എന്നും പറയുമാരുന്നു..
"എന്‍റെ നാല് പെങ്ങന്മാരേയും കെട്ടിച്ചയക്കണം..എന്നിട്ട് ഒരു വീട് വെക്കണം" ഇത് പറയുംപോയും അവന്‍ ചിരിക്കുമായിരുന്നു..
NB : പ്രവാസികളുടെ ശ്രദ്ദക്ക്....ഇവിടുത്തെ ആശുപത്രികളില്‍ എന്തെങ്കിലും അസുഖത്തിന് കാണിക്കുമ്പോള്‍ സൂക്ഷിക്കുക..
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ