.....നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് യാത്ര പോവാം..,,,
......മഞ്ഞു തുള്ളികള്‍ ഇറ്റിറ്റു വീഴുന്ന ഇലഞ്ഞി മരത്തിന്‍റെ ചുവട്ടിലൂടെ സ്കൂളില്‍ പോയിരുന്ന കാലം.....
....ഞാറിന്റെ മണമുള്ള പാട വരമ്പിലൂടെ..,കള കളം മുഴക്കുന്ന തോട്ടിന്‍ വരമ്പിലൂടെ....
.....ഒഹ്...ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ കുളിര് കോരിയിടുന്ന പോലെ....
.....ഇനി അതൊക്കെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ മാത്രം...ഇന്നിന്‍റെ നാഗരിതയില്‍ അതൊക്കെ മാഞ്ഞുപോയ്......
......നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍ ഇതൊക്കെ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലേ?...ഉണ്ട
.....ഒരിക്കലും പ്രായം കൂടരുതേ..എന്ന് പ്രാര്‍ഥി ചിരുന്ന കാലം...
.....ഇന്നിന്‍റെ സമയമില്ലാത്ത നേരത്ത് ഇങ്ങനെ ഒരു തോന്നല്‍...
...എന്താവും എന്നാവും നിങ്ങളുടെ മനസ്സില്‍....കുട്ടിക്കാലത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചപ്പോള്‍ ...അറിയാതെ കുട്ടിയായി പോയ്‌...
....അതിലൂടെ ഒരു രസകരമായ കഥ മനസ്സില്‍ തികട്ടി വന്നു...അത് നിങ്ങള്‍ക്ക് മുമ്പിലൂടെ സഞ്ചരിചോട്ടെ....
...അന്ന് എട്ടാം ക്ലാസ്സില്‍ പഠിക്കുന്നു...ഞങ്ങള്‍ ഒരു അഞ്ചു കൂട്ടുകാര്‍ ഉണ്ടാകും എന്നും സ്കൂളിലേക്ക്..
....അതില്‍ ഉസ്മാന്‍ ,ശിഹാബ്..എന്നവര്‍ കുറച്ചു അധികം കുരുട്ടു ബുദ്ദി ഉള്ളവരായിരുന്നു..അത് ആ ദിവസത്തിന് ശേഷം ആണുട്ടോ ..
...മനസിലായത്..ഒരു പാടം കഴിഞ്ഞു വേണം സ്കൂളില്‍ എത്താന്‍..അങ്ങനെ എല്ലാവരും കൂടി ആ പാടത്തിന്റെ അടുതെത്തി..
....ആ പാടത്ത് വാഴ കൃഷി ആയിരുന്നു നടത്തിയിരുന്നത്...ഫസ്റ്റ് ഞാനാ കണ്ടത്..ഒരു മുഴുത്ത ആലിപ്പൂവന് നല്ലവണ്ണം പഴുത്ത് നില്‍ക്കുന്നു...
...."ഡാ,,ഓടി വാടാ..എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോയെക്കും നാലും കൂടി കുതിച്ചെത്തി...പിന്നെ ഒരു തരം ആക്ക്രാന്തമായിരുന്നു..,,
,,,അന്നൊക്കെ അങ്ങനെ ആയിരുന്നല്ലോ...ഇന്നിപ്പോ ആര്‍ക്കും ഒന്നും വേണ്ടാതായി...കാലം പോയ പോക്കെ...
...നമുക്ക് തിരിച്ചു വരാം....
....കുറച്ചൊക്കെ തിന്നു കയിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഉസ്മാന്‍ പറഞ്ഞു...ഇതിപ്പോ തിന്നാല്‍ തീരില്ല..അത് കൊണ്ട് നമുക്ക് സ്കൂള്‍ വിട്ടു വരുമ്പോള്‍ ...
...ബാക്കി തിന്നാം..അതെല്ലാവര്‍ക്കും സമ്മതമായിരുന്നു..കാരണം സ്കൂളില്‍ എത്താന്‍ വയ്കും..പിന്നെ കരന്ദന്‍ മാഷിന്റെ അടി കൊള്ളണം..
....അങ്ങനെ ആരും കാണരുതെന്ന് കരുതി..വാഴ ഇല കൊണ്ട് നല്ലവണ്ണം മൂടി വെച്ചു..ഞങ്ങള്‍ സ്കൂളില്‍ പോയ്‌...
.....ആലിപ്പൂവന്......കാണാനില്ല....
ക്ലാസ്സില്‍ ഇരിക്കുംപോയും ചിന്ത പഴത്തിലായിരുന്നു...ഏതായാലും ടൈം ഒരു വിധം ഉന്തി തള്ളി നീക്കി,,,സ്കൂള്‍ വിട്ടു..
....അന്ന് സ്കൂളിനടുത്..വലിയ ഒരു ആല്‍മരം ഉണ്ടായിരുന്നു..അവിടെ എല്ലാവരും എത്തുക ..എന്നിട്ട് ഒന്നിച്ചു പോവാം..
എന്നായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ അജണ്ട...ഞങ്ങള്‍ മൂന്നു പേരും ആദ്യം തന്നെ ആല്‍ത്തറയില്‍ സ്ഥലം പിടിച്ചു..പക്ഷെ എത്ര നേരം കാത്തിരിന്നിട്ടും...
..ഉസ്മാനെയും,ശിഹാബിനെയും കാണുന്നില്ല...എന്താവും സംഭവിച്ചത്..മൂന്നു പേരും കൂലങ്കഷമായി ആലോചിച്ചു...
....കുറച്ചു കയിഞ്ഞപ്പോ ഉണ്ട്..സ്കൂളിലെ പ്യുണ്‍ സ്കൂളും പൂട്ടി പോകുന്നു...ഇനി ഇവിടെ നിന്നിട്ട് കാര്യമില്ല എന്ന് വിചാരിച്ചു ..ഞങ്ങള്‍
..പാടം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു..അല്ല..ഓടി....ഓടി...പാടത്തു എത്തിയപ്പോള്‍ കണ്ണില്‍ ഇരുട്ട് കയറുന്ന പോലെ തോന്നി..
...ആ വാഴ തന്നെ അവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു..ഇതെങ്ങനെ സംഭവിച്ചു..ഒരു ഇതും പിടിയും കിട്ടിയില്ല......
.....ഇനി ചിലപ്പോ മുതലാളി കൊണ്ട് പോയതാവും എന്ന് വിചാരിച്ചു.. നിരാശരായി...ഞങ്ങള്‍ വീട്ടിലേക്കു നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി...
...കുറച്ചു നടന്നപ്പോ ഉണ്ട്...കുറെ പഴത്തൊലി കള്‍ നിലത്തു കിടക്കുന്നു...അത് അങ്ങനെ ശ്രദ്ടിച്ചില്ല..വീണ്ടും കുറച്ചകലെ എത്തിയപ്പോള്‍ പഴത്തൊലി
..വീണ്ടും..തുടന്നങ്ങോട്ടു നോക്കിയപ്പോയല്ലേ...ഞങ്ങളുടെ അങ്ങാടി വരെ പഴത്തൊലി.....!!!!
..അപ്പോയാണ് മറ്റു രണ്ടാവന്മാരുടെയും കാര്യം ഓര്‍മ വരുന്നത്...
..അവര്‍ ഇന്റെര്‍വല്‍ സമയത്ത് ക്ലാസ് കട്ട് ചെയ്തു പോന്നതാനത്രേ ...!!!!!..
,,.....പിന്നീട് അവരുടെ കൂടെ ഞങ്ങള്‍ സ്കൂളില്‍ പോയിട്ടേ ഇല്ല.....
അനുഭവകഥ
ഗുണപാഠം: എല്ലാ സുഹ്ര്തുക്കളെയും കണ്ണടച്ച് വിശ്വസിക്കരുത്...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ